Vandaag is de etappe rustig, met matige hellingen en comfortabele onverharde wegen die tussen twee bergketens lvan de ene naar de andere vallei lopen.
Net buiten Estella is er naast de waterkraan ook een kraantje waaruit rijkelijk wijn vloeit; een promotie van de lokale Rioja-wijnproducent. De meesten proeven er een glaasje van (‘t is nog maar ochtend...) maar de Amerikanen drinken met volle teugen en tegen de middag lopen ze met loden benen en een bonkende kop de Navarrese vallei in. Gelukkig is het weer maar matig warm en de onweerswolken dreigen zonder verder gevolg.
In Los Arcos is er geen plaats meer in de herberg (de albergue municipale, die uitgebaat wordt door Vlaamse vrijwilligers, is gesloten en de andere aanvaarden maar de helft van de bezetting); dat betekent dus doorlopen naar het volgende stadje en dat is Santos. Daar is nog plaats zat maar het gros van de stappers volgt nu eenmaal de etappes ‘volgens het boekje’ met als gevolg dat de herbergen in de tussenliggende stadjes vaak ondergewaardeerd zijn.
Het is een Amerikaans dagje vandaag: Kelly “I’m gonna walk 500 miles and I’m gonna walk 500 more’ en Suzy, de prothesenmaakster, zijn mijn metgezellen voor vandaag.
Weer twee nieuwe werelden om te ontdekken, want de ene Amerikaan is duidelijk de andere niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.