Na wat videogesprekken in het afgelopen jaar waren de verwachtingen voor een 'echte' 'rendez-vous' met Gina hoog gespannen maar toen het busje van La Malle Postale, caminovervoer zeg maar, arriveerde in Conques, was het alsof onze laatste ontmoeting van gisteren dateerde. Direct was de sfeer van vorig jaar terug van nooit weggeweest en een terrasje later passeerden alle herinneringen aan de Camino Frances weer de revue.
Voor de komende dagen blijft Gina mijn 'caminamiga' en ontdekken we samen het tweede deel van de Via Podiensis.
Zaterdag 1 oktober:
Na de kunst en geschiedenis (en afscheid van gekende gezichten) in Conques, begint de dagelijkse realiteit weer van 25 km per dag. Hoewel het tweede deel van deze Le Puy-route zich makkelijker aankondigde dan de eerste week, stonden toch nog enkele serieuze kuitenbijters op het programma. Vooral het verlaten van Conques, via de
De hele dag regen kan ons niet deren; enige nadeel is dat je hier in de bergen de mooie panorama's enkel ziet als de wolken wat opgetrokken zijn.
Tegen dan hebben we Decazeville, in duidelijke achteruitgang na het sluiten van de koolmijnen (foto: de terril) bereikt. In het lokale café nemen ze 't niet zo nauw met het rookverbod...
In de albergue in Livinhac zijn nog twee Fransen en twee Brusselaars.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.