Dag 51: Cabrerets-Vers, 26 km

Om zeven uur luiden hier de klokken, twee keer na elkaar. Willen of niet, maar opstaan zult ge... Om acht uur doen ze 't nog eens over maar tegen dan zijn we al vertrokken 

naar het meest feeërieke en sprookjesachtige landschap van de hele reis: 

we lopen letterlijk met ons hoofd boven de wolken en voelen ons meteen als God in Frankrijk, althans in de Pyreneeën.

Na onze koffiestop lopen Gina en Johanna verkeerd (ge moogt de madammen ook nooit ne keer alleen laten hé...) 

en tegen dat ze 't beseffen moeten ze de bus nemen om ter bestemming te geraken.

 Ik loop een stuk met Patrice die ik zowat elke dag tegen het lijf loop.
Bij mijn favoriete lunch (roggebrood, avocado, olijfolie) in Bouziès

 is de GR651 en meteen ook het mooiste stuk van deze Lot-variante achter de rug. 

We schakelen over op de GR36 maar die is verre van zo mooi. We zijn uiteraard verwend geweest de laatste dagen en dat kan niet blijven duren. 

In plaats van de 'Causses' krijgen we jonge eikenbossen die letterlijk herleefden na de ravage van de wijngaarden hier.

Vers, onze etappe aan de Lot, ligt aan de samenvloeiing van de Vers en de Lot. Ten tijde van de Romeinen werd het water hier via een aquaduct naar Cahors, onze bestemming voor morgen, geleid.