Na enkele kilometers kom ik m'n kamergenoot Peter uit Eindhoven tegen en samen trekken we verder tussen de vijgcactussen, de olijfgaarden met hojiblanca-olijven en de mandarijnenplantages. Dit is Andalusië op z'n best. Hier bloeien de wilde rozemarijn en de Cistia-zonnerozen.
We stappen wel een uur met als enige geluid het knisperen van het grind onder onze schoenen en beseffen beiden dat het zonde zou zijn om deze gewijde stilte te doorbreken. Zo krachtig is de natuur hier dat ze een Ollander kan doen zwijgen...
We vullen onze flessen met het puurste water dat rechtstreeks uit de ondergrond komt. We vragen ons af of we hier in Spanje zitten of in Zuid-Afrika... Voor de komende dagen voorspellen ze hier 23, 26 en 27 graden. We kunnen er mee leven...
We vullen onze flessen met het puurste water dat rechtstreeks uit de ondergrond komt. We vragen ons af of we hier in Spanje zitten of in Zuid-Afrika... Voor de komende dagen voorspellen ze hier 23, 26 en 27 graden. We kunnen er mee leven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.