Vdlp18

Het valt me op dat ik vandaag geen enkele foto heb getrokken. 

Het enige dat vermeldenswaard is vandaag, is dan ook het weer. De temperatuur is in elkaar gezakt, we worden geconfronteerd met een ijzige wind en... in plaats van regen krijgen we smeltende sneeuw. Gelukkig heb ik met Nieuwjaar een supergoede regenjas gekregen; die komt nu schitterend van pas. En dat zal dus blijkbaar de hele week zo zijn.

Het verlaten van een stad in de grootte-orde van Salamanca is saai. Je moet doorheen urbanisaties en industriële polygonen. En de Via de la Plata volgt vanzelf al hoofdzakelijk de N630. 

Pas na anderhalf uur verlaat de route het asfalt en gaat het traject verder op een parallelle zandweg. 

Het landschap zelf bevat niets nieuws: de Castiliaanse hoogvlakte. 

In de albergue kom ik de eerste Vlaming tegen: de zeventiger Albert, een socioloog. Hij wandelt met de Française Claudine en later komen nog twee Fransen en een Canadese binnen. Met zes in een kamer... Snurkers mogen zich onthouden...

Vooruitkijken naar morgen durf ik niet: 15 km óp de N630, in de regen... Ik denk dat ik een bus neem morgen.