Vdlp21

Vandaag, Goede Vrijdag, bied ik aan CarDios, de Venezolaan die 'noodgedwongen' (?) zonder budget reist, een ontbijt aan. Mijn werk van barmhartigheid, de hongerigen spijzen, is daarmee vervuld. Voor dat andere werk, de vreemdelingen herbergen, zal een andere goede ziel moeten zorgen. Al te goed is immers buurmans gek. 

Deze etappe moet een jaar of tien geleden rustig en aangenaam geweest zijn 

maar die is nu ingrijpend veranderd door de aanleg van de snelweg.

 

Vanmorgen passeerden we het Ricobayo-stuwmeer. Door de hevige regenval staat de normale doorgang nogal serieus onder water (zie pijl) en door die omweg tikt de teller weer verder aan natuurlijk. 

De ruïnes van het ontvolkte Castrotofare, een imposante burcht van de ridders van de Orde van Santiago die de doorgang bewaakten. 

In de etappeplaats Granja de Moreruela staat aan de kerk de grote splitsing: naar het noordwesten volg je, wat de meesten doen, de Camino Sanabrés (die hier begint) via Odense naar Santiago (375 km), of naar het noorden nog 90 km naar Astorga (mijn eindpunt) en dan gaat het nog 265 km verder op de Camino Francés.

Gelukkig is bij aankomst het lokale winkeltje nog open en kunnen we mondvoorraad inslaan voor de komende dagen. In het weekend zal er hier in het Paasgekke Spanje niet veel open zijn... 

De uitbater rekent alles uit op een wegwerpblaadje. Een kassa??? Met de kaart betalen...?? Ho maar... Dinero! Cash!! Europa is hier nog niet doorgedrongen.

Omdat ik de enige ben die richting Astorga trekt, vindt bij het avondmaal een gezellige afscheidsdrink plaats met Fosco en het Gronings echtpaar Michael en Fokje.

Alle foto's van dag 21: https://photos.app.goo.gl/Vj6wZg8hNDrPuKwQA