De Via de la Plata valt nu weer samen met de GR 100 en om het helemaal aangenaam te maken probeert ook de zon de overhand te nemen en de donkere wolken weg te drijven.
De route volgt de rivier Jamuz en loopt door een landbouwgebied met betonnen irrigatiekanaaltjes. Hier worden de witte bonen, linzen, kikkererwten... gekweekt waarvoor de provincie Léon zo gekend is.
Het gebeurt niet elke dag dat zoveel dieren je pad kruisen: de reetjes maken zich niet eens snel uit de voeten, adders, een marter...
Plots is het pad verdwenen en moet ik maar zelf mijn w banen dwars doorheen het weide(water)landschap, de rivier volgend en met de Montes de Léon op de achtergrond.
Dit is een minder populair Caminogedeelte, al voor de derde dag loop ik helemaal alleen, een heerlijk gevoel van vrijheid en alleen zijn. Gelukkig is alleen zijn geen synoniem voor eenzaamheid.
La Bañeza, de laatste etappeplaats vóór Astorga (morgen) is gekend bij motorcrossers (snelheid op de baan; de straten zijn hier idd enorm breed...)
en culinair voor de witte bonen 'Alubia de La Bañeza-Léon'. Ieder restaurant serveert die hier. Ik wil echter af van mijn voorraad want noodrantsoen zal ik nu niet meer nodig hebben.
Foto's van dag 24: https://photos.app.goo.gl/fPPoiDftybsE2Bqk6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.