Dag 32: Châtellerault-Dissay, 20 km
Na een paar uren tussen bossen en wijngaarden kom je het dorpje Dissay in stijl binnen.
Als ik het raam van mijn gîte openzet, ontbreekt enkel nog De Rode Ridder.
Dag 33: Dissay-Poitiers, 19,5 km
De 20 km naar Poitiers verloopt helemaal over de Via Antonio, de meer dan 2000 jaar oude Romeinse Heirweg die Tours met Poitiers verbindt.
Hier ergens, onder mijn voetsporen, stopte Karel Martel de opmars van de Saracenen, zeg maar de moslims, die al Portugal en Spanje veroverd hadden (Cordoba...); anders waren we nu allemaal muzelmannetjes (en voor de politiek-correcten ook muzelvrouwtjes...). Ze kunnen ‘t blijkbaar niet laten want in Afghanistan zijn ze wéér bezig... L’histoire se répète, en sommigen leren niet rap...
Tijdens de middeleeuwen werd Poitiers beschermd door een (nu haast helemaal verdwenen) grote verdedigingsmuur waardoor de stad in staat was om door te groeien en er een universiteit te bouwen. De stad floreerde en groeide uit tot een van mooiste steden in de regio met de oudste kerk van heel Frankrijk: le baptistère St-Jean.
Het is de moeite om, na meer dan 700 km en zowat een derde van de tocht achter de rug, nog een extra-rustdag in te plannen om de winkeltjes, restaurants, prachtige oude gebouwen en, hoe kan het ook anders, de kathedraal met het mooie middeleeuwse glasraam over de kruisiging te bezoeken.
Futuroscope, ook meer dan de moeite maar nog geen werelderfgoed, zal voor een andere keer zijn.
Morgen gaat de tocht verder richting Bordeaux.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.