Dag 34 en 35: Poitiers-Chenay, 52,5 km

Dag 34: Poitiers-Lusignan, 28,5 km

Onderweg kom ik een moeder en dochter tegen die vier dagen vakantie samen doorbrengen op het ritme van een ezel. Dat zie je wel meer in de Cevennen (Le Puy-en-Velay, le chemin de Stevenson) maar hier is dat eerder zeldzaam. 
Na het middagmaal weigert meneer nog een stap verder te zetten. Er is echt geen beweging in te krijgen, noch duwen, noch trekken, niets helpt... en een wortel heb ik niet bij. Ten einde raad belt de dochter naar de eigenares die met de auto komt maar zelfs die paardenkracht helpt niet...  Als meneer zin heeft, zal hij wel weer in gang schieten. Ik hoop dat ze er nu niet meer staan, ik heb m’n weg dan maar alleen verdergezet...

We (Patrick, Liza en ik) koken ons potje en overnachten in een als gîte ingerichte toren van een kasteel, met bijpassend uitzicht.  

Dag 35: Lusignan-Chenay, 24 km

Braambessenseizoen. Het lijkt wel of de braamstruiken speciaal langs de route aangeplant werden. De hele dag door pluk ik handenvol braambessen. Achter de hoek is ook Suzy bramen aan ‘t plukken. 
Tu es pèlerin? Tu veux une tasse de café? Viens, on va sur ma terrasse... 

Vijf minuten later maak ik tijdens mijn tweede ontbijt van de dag kennis met les châtelains du Domaine de Mauprié. 

Het gesprek gaat al snel over de houding van de Fransen die altijd klaar zijn om te protesteren: les gilets jaunes, les anti-vaccins..., kortom les conards,  als ze maar kunnen protesteren... Als Vlamingen zijn we in vergelijking maar mougeons (mouton/pigeon): doux comme un agneau...