Dag 43 & 44: Blaye, Margaux, Medoc, 65,7km

Dag 43: Mirambeau-Lacaussade, 33,3 km

Na nog 4 km Charente-maritime loopt de route door de Gironde. Gedaan met zonnebloemen, vanaf hier is ‘t de hele dag stappen tussen de Merlot- en Cabernet-wijngaarden en de bijhorende Bordeaux-châteaux van Blaye, waar trouwens alleen rode wijnen toegelaten zijn. 
Ware het niet van ‘t gewicht, ik bracht een doos voor je mee. 

Je hebt zo van die dagen dat je zou blijven stappen omdat ‘t bijna als vanzelf gaat. Het weer valt bijzonder goed mee en zelfs mijn rugzak lijkt zich met mijn rug vergroeid te hebben.  Na 23 km verleng ik mijn etappe en doe er nog 10 km bij (blijkbaar een oude spoorbedding, gewoon altijd rechtdoor, een goede voorbereiding voor de Landes...) tot in St-Martin-Lacaussade. 
In het dorp is er echter niets (!) dat open is, geen bar, geen tabac, geen épicerie... tijd om mijn noodrantsoen aan te spreken. ‘t Wordt een leuke vrijdagavond...

Dag 44: van Margaux naar Medoc, 32,4 kmVan aan de citadel van Blaye (Vauban, wie anders...) vertrekt Le Bac, de overzet om op de rechteroever van de Gironde te geraken, waar Bordeaux ligt. 

De wijngaarden van de Margaux verschillen maar weinig met die van de côte de Blaye. Beide bevatten vooral blauwe druivenrassen (Merlot, Cabernet) maar in Margaux zijn de wijngaarden groter, uitgestrekter en met mijn intussen aardig geoefende smaakpapillen proef ik waarom deze streek zoveel kwaliteitswijnen produceert. Ook al moet de oogst nog enkele weken wachten, de druiven zijn nu al aardig op smaak en vol intens druivensap. 

In het centrum van Margaux loop ik een bakkerij binnen. Gisteren heb ik mijn noodrantsoen moeten aanspreken en het is tijd om dat aan te vullen. Tu es un pèlerin? vraagt de verkoopster. Ik bevestig en bij mijn brood voegt ze nog een zakje croissants en chocoladekoeken toe. Voilà, c’est offert, zegt ze. Wel, het moet gezegd, zoiets doet deugd en geeft je meteen weer moed en maakt de rest van de etappe heel wat lichter, zelfs met een maag vol croissants en chocoladekoeken die ik pas opeet op een strandje aan de rand van een zalig meer met blauwgroen water. 

Nog steeds tussen de wijngaarden en vooral meer en meer bossen (de Landes naderen...) kom ik in de Medoc terecht, in het klooster van Pian Medoc in de ermitage van de zusters van Lamouroux. Als avondmaal serveren ze rijst met bolognaisesaus. Met de twee Bretoense Thierry’s en met een Frans koppel dat de Via Podiensis (le Puy en Velay) en Via Turonensis aan elkaar hangt en er een lus van maakt, wisselen we de hele avond ervaringen uit. Enkel het glas wijn ontbreekt want in de verste verte is hier geen winkeltje te bespeuren.