Sebourg is gelegen aan de voet van de Ardennen en voor de wandeling van vandaag laat zich dat al zien in het landschap maar ook voelen in de kuiten. Een opwarmer voor het betere werk.
Al vroeg in de morgen krijg ik een telefoon van Marie die me een overnachting voor vanavond aanbiedt. Voor de rest van de dag hoef ik me alvast geen zorgen meer te maken over l'hébergement; de enkele extra-kilometers naar Landrecies i.p.v. Maroilles maken dan ook niet veel uit. Het wordt een ontspannend dagje met muziek en zonder zorgen aan de voet van de Franse Ardennen waar hier en daar nog relicten van WOII op mijn pad liggen.
In het foret domaniale de Mormal loop ik kilometers aan een stuk in kaarsrechte lijn pal zuidwaarts, voor zover dat in een bos mogelijk is natuurlijk. In het Parc régional de l'Avesnois, een bijna tienduizend hectare groot woud, zie je herten, reeën, eekhoorns... en de omgewoelde grond verraadt de aanwezigheid van everzwijnen maar die hebben mijn pad niet gekruist. Reetjes wel en het moet gezegd, Jan V, de 'reetjes' zijn hier prachtig. Nochtans is de biodiversiteit hier beperkt want in de oorlogen werden de bossen hier helemaal kaalgekapt en leeggeplukt waardoor er nu weinig dood hout is en dus weinig amfibieën. Maar het bos herstelt zich langzaam, het aantal vogelsoorten dat geïnteresseerd is in mijn lunch is opmerkelijk. De specialiteit van de streek is hier natuurlijk Maroilles, een halfharde kaas die 2-3 maanden moet rijpen. Marie, haar man is diaken, presenteert me hét streekproduct bij uitstek, de kaastaart flamiche au Maroilles; met 'een' glas Côte de Rhône is dit een ideale combinatie. Na het aperitiefje, 'een' blonde Leffe met Picon..., is de basis gelegd voor een goede nachtrust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.