Twee hoogtepunten vandaag, natuur en cultuur.
Het Aubrac-plateau (hoge braco, hoge plaats), dat 20.000 jaar geleden na de laatste ijstijd ontstond, is nu een uitzonderlijk landschap met rotsblokken over het landschap gezaaid.
De ijskap van, verschiet niet, toen 200 tot 300 meter dik, polierde het graniet en erosie deed de rest. En wij maar panikeren; klimaatcrisissen zijn van alle tijden.
Dit landschap is spectaculair mooi: een uitgestrekte, ongerepte vlakte van graniet en basalt met schitterende bergweiden,heidegebieden, rivieren en meren, en karakteristieke stenen hutten met leisteendaken, waar herders onderdak vonden.
De schilderachtige weilanden zijn afgezet met muurtjes van droogsteen, waar de mooie Aubrac-koeien een zee van ruimte in een stiltegebied hebben om te grazen, vooral de stier met en indrukwekkende donkere kop. Hun melk wordt gebruikt voor de vervaardiging van de beroemde tomme-kaas, die gebruikt wordt in de aligot. Mijn avondmaal is gekend voor vandaag...
De hele etappe loopt boven de 1.000 m en de kou, versterkt door de wind, is hier intens. Handschoenen en muts zijn geen luxe. Dit woest, desolaat, verlaten vulkanisch landschap vol veenmoerassen is geweldig. In het voorjaar, als de brem, de jeneverbes, gentianen... bloeien, moet het hier heel erg mooi zijn. Een motorhome-uitstap om te onthouden.
Bij het naderen van (en in) Lasbinals is de buiten- en binnententoontelling Phot'Aubrac ongezien. De professionele en enkele geselecteerde amateurfotografen stellen tentoon in open ruimtes, in stallen, schuren enz. Het resultaat is schitterend (foto's: : hommage aan Escher - steenkool stelen in de Indische steenkoolmijnen - de schors van de witte abele).
Hoe kunnen we deze dag in de Aubrac dan ook beter afsluiten dan met aligot, aardappelpuree met kaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.