Op de TGV naar Le Puy en Velay

De Vía Podiensis is, althans volgens de gidsen en hikinggroepen, de mooiste, de meest populaire en oudste van de Camino's in Frankrijk.
Al meer dan duizend jaar (bisschop Godescalc van Le Puy in 950 was de eerste) stappen pelgrims van aan de kathedraal in Le Puy (Haute-Loire) naar de voet van de Pyreneeën.
Veel Vlamingen sporen eerst naar Le Puy (ik schrijf dit tekstje op de TGV) om deze naar verluidt mooiste tocht in Frankrijk daar aan te vatten; de eerste duizend km die ik dus in het voorjaar al te voet afgelegd heb. De lange zomer was te heet en het najaar dat vandaag officieel begint, biedt meer dan voldoende kansen om comfortabel naar de voet van de Pyreneeën te trekken. Enfin, comfortabel...

Van in Le Puy is het nog 1530 km naar Santiago (750 naar SJPdP, en van daar nog 780 naar SdC). Ik neem er in ieder geval mijn tijd voor; geraak ik er dit jaar niet, dan is de rest voor volgend voorjaar... Een mens zou zot moeten zijn om er een competitie of een race van te maken. Wie de Camino loopt, laat de Camino aan zich voorbij lopen... Ik neem me dan ook stellig voor om te genieten, met nadruk op niet, en te beleven, met nadruk op leven. We zien wel, met andere woorden. 

Een groot deel van de pelgrims op de Via Podiensis zijn uiteraard Frans en Duits maar je komt er naar verluidt ook steeds meer Vlamingen, Ollanders en in mindere mate Zwitsers, Oostenrijkers,  Italianen, Canadezen en Noord-Amerikanen tegen. Of misschien wel weer de Hongaarse Gyuri...😁

De Via Podiensis, die eindigt in SJPdP waar de Spaanse routes beginnen, is uitgebouwd rond de GR 65. En zoals het een GR betaamt, maakt die allerlei omwegen en verkiest een steile klim over de top boven een rustige wandeling. Ik neem me voor om me niet te ergeren aan de busjes met bagage die voortdurend voorbijrijden, noch aan de gewone hikers bij wie de GR65 vrij populair is en die meerdere slaapplaatsen reserveren en er dan één uitkiezen, afhankelijk van waar ze arriveren en waardoor 'echte' pelgrims dan voor het bordje 'complet' staan...

Ik zie vooral uit naar de vulkanische pieken, het plateau van Aubrac, de uitzonderlijke landschappen en de wilde natuur (Aubrac, Quercy), de vallei van de Lot met enkele van de ‘Mooiste dorpen van Frankrijk’ en misschien een ommetje naar Rocamadour. Komt dan een klepper van formaat: Conque, helemaal verdoken tussen de bergen in de bossen. De verborgen parel Cahors, heus niet alleen voor de wijn. En het feest gaat maar door: Moissac heeft een indrukwekkend klooster, waar een reünie met Michel gepland staat... Enfin, dat zal misschien net naast het klooster zijn🫣...

De Via Podiensis is de enige route naar Compostela die op de werelderfgoedlijst van de Unesco staat, samen met 12 monumenten op die route. Morgen, dag 37, begin ik in één ervan: de kathedraal van Le Puy.