De temperatuur blijft uiterst aangenaam (zo'n 25 graden vandaag)
en na het avondje stappen met Michel is een kortere etappe welgekomen.
of de 'officiële' GR door de heuvels volgen, kuitenbijters maar ook belle-vuen inbegrepen dus. Een ervan is de samenvloeiing van de Garonne en de Tarn.
GR's hebben de gewoonte om ommetjes te maken om asfaltwegen te vermijden. Op deze Camino betekent dat al gauw een of meerdere extra-klimpartijen per dag. Als je dan boven komt en toch weer niets extra ziet omdat je boven gewoon weer tussen de bomen staat zonder uitzicht, heb je al gauw het gevoel dat alle extra-inspanning voor niets geweest is. En dàt is een afknapper.
De voorbije dagen eindigt de dag telkens met een flinke klimpartij (zowel Moissac als Auvillar liggen op een hoogte) en het wondermooi panorama doet dan al snel het gesakker van de voorbije dagen vergeten.
Auvillar zou, na Conques, kunnen wedijveren voor de tweede prijs van mooiste stad op de Camíno van Le Puy.
Met Juliette, zelf uitbaatster van een gîte, en de Australische Bronwen, genieten we van dit verrukkelijk blikveld.
De gîte, la petite Inde en dat verwijst naar de kleine Indische gastvrouw (inclusief de bindi op het voorhoofd), is weer een toppertje.
Gaat het landschap wat in dalende lijn, de gîtes daarentegen wedijveren in kwaliteit. De prijs stijgt mee, natuurlijk, maar voor niets gaat enkel de zon op, Camino of niet.
Bij het verlaten van Moissac heb ik de keuze: langs het Canal des Deux-Mers blijven (met de prachtige platanen als kathedralen langs het water)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.