Vdlp6

Het voordeel van vroeg te vertrekken is dat je van de zonsopgang kunt genieten.

 Het nadeel is dan dat je, als je maar een etappe van 20 km gepland hebt, voor de middag al ter bestemming bent. Zafra is nu ook niet het stadje om er een hele dag en avond te verblijven.

 Ik bezoek het historische centrum met de statige 'paleizen' waaraan het stadje z'n bijnaam Klein Sevilla te danken heeft, en de kerk van Nuestra Señora;

 bij een koffietje op de Plaza Grande hak ik de knoop door en beslis ik om verder te stappen. 

Ik kan stoppen in Los Santos, een van de vele witte dorpen hier, 

 of helemaal verder gaan tot Villafranca en twee etappes in één dag doen. Ik laat het afhangen van het landschap en van de benen. 

De route baant zich een weg door het okerkleurige landschap 

langs oude Romeinse heirbanen met schitterende vergezichten en zandpaden

tussen de olijfgaarden, sinaasappelplantages en oude en nieuwe wijngaarden.

 En de benen weten van geen ophouden. Zou het dan toch waar zijn dat spieren een geheugen hebben? Zo leg ik 38 km af tot Villafranca de los Barros als een fata morgana achter de zoveelste top opdoemt en ik heb er meer van genoten dan van een hele namiddag terrasjes doen en koffie te drinken.

De hele namiddag verloopt op een zandweg van rode aarde onderweg tussen de olijfgaarden van Extremadura, met mijn petje achterstevoren want de Via de la Plata loopt pal naar het noorden. Pas in de douche voel ik dat niet m'n nek maar de achterkant van de armen en de benen verbrand zijn...