Dag 14, 15 en 16: Magny-Epernon

https://drive.google.com/uc?export=view&id=1_PUb-o8mEqIGqK3GU8cfF_gcyzSI733J
Woensdag 28 juli 2021: Magny en Vexin-Mantes la Jolie, 28 km

De région Hauts de France ligt nu definitief achter de rug; vanaf nu bevind ik me in de regio Île de France, ter hoogte van Parijs. 

De route van Magny naar Mantes loopt zowat het hele traject samen met de GR22, dit betekent tractorwegen, bospaadjes en andere trage wegen. Vaak zijn die overgroeid met luzerne maar meer nog met netels en distels. In korte broek is dat echt niet handig en ik baan me dan maar een weg tussen het koolzaad en de tarwe. https://drive.google.com/uc?export=view&id=12NW4zbaSvH-U_g_MPFKeFMSoXeMGVVfO
Vanaf nu zullen de wandelstokken af en toe hun dienst kunnen bewijzen. Die gebruik ik vooral bij hellingen maar zelfs als ‘t vlak is, gaat ‘t stappen een stuk sneller. Met stokken is je houding automatisch een stuk beter, je ontlast de knieën en je wandelt automatisch ook sneller. 


https://drive.google.com/uc?export=view&id=1gFOhDrUk5HAsQUv88vHmdB2tlfAsj8bR
Na de oorlog werd de brug in Mantes la Jolie nooit hersteld. 
https://drive.google.com/uc?export=view&id=1YrQZ4OrMglRR2OiqgmXmFT6PTHpTh6rk
La Collegiale (=een kerk met kasteel eraan, voor (het college van) kanunniken)


Donderdag 29 juli 2021: Mantes la Jolie-Houdan, 34 km

Bij Mantes slaat het adjectief La Jolie vooral op de groene omgeving, het regionaal natuurpark Le Vexin. Ook de route van vandaag loopt hoofdzakelijk samen met de GR22. Dat is de ‘randonnée’ van Parijs naar Mont St. Michel, ook een pelgrimsroute trouwens. Hier zijn we slechts 50-60 km van Parijs verwijderd, de ‘optrekjes’ hier behoren dus vaak toe aan de Parisiens de in ’t weekend de stad ontvluchten naar de groene dorpjes en bossen. Aan paarden en manèges geen gebrek hier. 


Zowel gisteren als vandaag is de overnachting bij oud-pelgrims die een kamer ter beschikking stellen. Het warme avondmaal wordt steevast gevolgd door salade, dan kaasbord en dan nog dessert met koffie, “want je moet krachten opdoen voor de route morgen...” Waarover de gesprekken aan tafel gaan, laat zich raden. 


Bij hen leer ik ook de typische uitspraken (voor pelgrims):* La tisane du pèlerin, een goeie pint na de tocht (tisane is infuusthee)* Sentir le belette (lett.: stinken als een wezel). Als pelgrim douche je ‘s avonds voor je aan tafel gaat, want je...* Hâte-toi lentement:  festina lente, haast je langzaam.* Où est ton hébergement? À la belle étoile... (buiten)* A la vache: jawadde, ohlala...


Vrijdag 30 juli: Houdan-Epernon, 30,5 km

Tussen Houdan en Epernon loopt de wandeling tussen velden en bossen, ook weer hoofdzakelijk over GR- en StreekGR-paden. Ik kom welgeteld 1 gehucht en 1 zitbank tegen, mijn middagmaal neem ik op een megaliet. Mijn  laatste mondvoorraad is daarmee verbruikt en daardoor kom ik weer wat beter overeen met m’n rugzak. Naar ‘t schijnt steekt een mens vooral z’n angsten in z’n rugzak...
We zitten hier nog steeds in de graanschuur van Europa (brood zal er de komende jaren meer dan genoeg zijn, en stro ook) maar de streek is al niet meer zo plat, er komt serieus wat meer reliëf in het landschap. Dat mag wel, na 16 etappes...

https://drive.google.com/uc?export=view&id=131bXRfyycfwkT02I-EKsCNAXfccfaC3c
Vandaag kom ik m’n eerste ‘collega’-pelgrim tegen in het klooster van de Zusters Salesianen. Het is een Spanjaard die de route Parijs-Mont St-Michel volgt. We zitten samen aan tafel en gaan morgen allebei naar Chartres. We zien wel of we samen optrekken...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.

Via degli Dei, dag 6: San Piero a Sieve - Firenze

( Kunstwerk: de Via degli Dei, vrij als een vlinder)  De zon geraakt er niet door vandaag maar met slechts één bui is dit een va...