Luis van BlaBlaCar brengt me van SdC naar Porto voor deel drie (na de Via Brugensis/Turonensis en de Camino Francès) van mijn tocht. Porto is de tweede stad van Portugal en heeft veel bezienswaardigheden. Een hele dag trek ik er niet voor uit want met de Erasmusstudenten Bert en Lien was ik hier al twee keer eerder.
De eerste etappe van dit deel van de Camino Portuguès (vanaf Porto is het slechts 250 km naar Santiago; het deel Lissabon-Porto zal voor een andere keer zijn) loopt door stedelijke en landelijke gebieden.
Het is een eufemisme om te zeggen dat het niet de mooiste etappe ter wereld is... Wie de Camino Portuguès wenst te stappen, kan deze etappe gerust overslaan; neem de metro en bus 206... Behalve wat azuleijos is er immers niets te zien.
Niets, zeg ik! Geen landschap, geen interessante bebouwing...
Je wandelt gewoon langs de rijweg, en buiten de bebouwde kom óp de rijweg waar de Portugezen denken indruk te moeten maken door in 8 sec. van 0 tot 100 te demarreren... Het is bij momenten zelfs gevaarlijk.
Bovendien hebben ze hier de vervelende gewoonte hun percelen met metershoge muren af te bakenen waardoor je... niets ziet... Neen, de eerste dag op de Camino Portuguès (variante binnenland; er bestaat ook een variante Costa) is niet om over naar huis te schrijven...
Gelukkig maakt de avond in Albergue da Laura veel goed. Met mijn kamergenoot Beth, een (met Camp Beaverton, Meet the Beavers -over het Kunstexperiment Burning Man- prijswinnende) documentairemaakster uit Californië, bereiden we een pastaschotel en later verbroederen we met Lisa, Patty, Ron en Phil bij een fles porto die de uitbater aan zijn gasten aanbiedt.
Misschien is dat wel typisch voor de Camino Portuguès, we zullen ‘t wel ondervinden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.