Wandel met een open inborst, en vertrouw erop dat de bestemming snel dichterbij komt (tekst gevonden tijdens de beklimming op een rotsblok).
Het is zowat de dag van de jongeren, vandaag. Het begint al in de vroege ochtend (waarschijnlijk kon de baby niet slapen) met een koppeltje dat met een kinderwagen de Camino afstapt. Il faut le faire.
Kort daarna wandel ik een tijdlang met Sabine und Stefan (Dl.) met een baby in de rugzak. 20-25 km, bergop. Il faut le faire...
Gezien ze na 20 km stoppen, wandel ik verder met Lolly (Lolita). Zij spreekt echter enkel Spaans maar moeilijk gaat ook en soms helpt de natuur wel een handje...😉
In de albergue ontmoet ik de Australische Alex, met wie ik de namiddag en de avond doorbreng. Het lijkt wel alsof we in de bar meer en meer tapas krijgen naarmate we meer drinken. De looks van Alex zullen daarvoor wel wat meer verantwoordelijk zijn dan de mijne...
De etappe van vandaag kon korter, maar ik kies voor de variante door het natuurgebied en langs de rivier waardoor ik het grootste industriepark van Galicië vermijd.
Toch is er weer een serieuze klim (dit is nu eenmaal Galicië) van 5%. Maar eens je boven bent en je komt uit het bos, is de beloning navenant. Aan de horizon is Vigo en zelfs de oceaan te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.